Shirika la Habari la Kimataifa la Ahlul-Bayt (as) -ABNA- Wengi wa wale waliojitangaza uongo, wanadai kuwa wana mawasiliano na Imam wa Zama (Imam Mahdi a.t.f.s), na wameunda m ilengo potofu ndani ya Uislamu wa Kishia, kama vile kundi la Shaykhiyya, Bābiyya, Ahmad al-Hassan al-Basri na mengineyo.
Kwa upande mwingine, pia kuna baadhi ya wanazuoni walioaminika ambao wamesemekana kuwa walikuwa na uhusiano na Imam Mahdi (aj).
Swali ni: Je, mawasiliano na Imam Mahdi (aj) wakati wa Ghaibat Kubwa inawezekana au la? Na ikiwa ni hivyo, ni vigezo gani vinavyoweza kutusaidia kutambua kati ya wale wanaodai uhusiano wa kweli na wale wanaodai uongo?
Mada ya Mahdawiyya ni mojawapo ya mafundisho msingi katika Uislamu, hasa katika madhehebu ya Shi’a. Imani kwamba Imam mmoja anaishi lakini amepotea mbele ya macho ya watu ni ya msingi kabisa. Lakini kadiri historia imeenda, watu wamejaribu kutumia imani hii vibaya kwa kudai wao kuwasiliana na Imam, kupokea ujumbe kutoka kwake, na kujitangaza kuwa wawakilishi wake wa pekee au utume wa kipekee.
Ndani ya mazungumzo haya, hoja kuu mbili zinapewa kipaumbele:
1. Muktadha wa maoni mbalimbali miongoni mwa wanazuoni:
Sehemu ya wanazuoni (kama Sayyid Murtadha, Sheikh Tusī, Sayyid ibn Tawoos, na wengi wa wanazuoni wakuu wa sasa) wanakubali uwezekano wa kuona Imam (aj) wakati wa ghaibat, kwa kuwa akili na baadhi ya hadithi zinaunga mkono hilo.
Wengine wengi (kuwaingiza Na‘mani, Faydh Kashani, Kafsh al-Ghata) wanasema kuwa kuona Imam (aj) hakuwezekani katika Ghaibat Kubwa, na wanategemea hadithi kutoka kwa Imam ambaye alisema kwamba yeyote atakayedai kuona kabla ya kufufuka kwa Sufyani na sauti ya mbingu ni mwenye uongo.
2. Muhtasari wa msimamo kati ya hoja na kukataa:
Wadau wengine wanasema kuwa hadithi hizo za kuondoa uwezekano wa kuona si lazima zivunjwe. Kwa hivyo wanaweka msimamo wa kati: si watu wa kawaida wanaweza kuona Imam aj, bali rafiki maalum wa Imam, na hilo pia hutegemea hiari ya Imam mwenyewe.
Kauli za kuwa baadhi walioona Imam hazipaswi kutangazwa hadharani, wala kutumiwa kwa kudai udhamini wa kipekee au uongozi wa moja kwa moja.
Kwa mujibu wa baadhi ya hadithi, baada ya kifo cha mwakilishi wa mwisho wa Imam katika Ghaibat (naibu maalum), hakuna mtu mwingine atakayepata udhamini maalum wa Imam hadi kufufuka kwake.
Madhumuni ya haki ya Shi’a wakati wa ghaibat sio kutafuta kila mara kuonana na Imam, bali kutimiza matakwa ya Imam kwa kujitolea, uwafiki na matendo mema kwa njia ya viongozi wa uongozi wa jumla (wakati mwingine hujulikana kama Wabunge wa Uislamu – faqīh waliokomaa kiadilifu).
Mwisho:
1- Inawezekana kwamba wakati wa Ghaibat Kubwa, baadhi ya watu waliostahiki waliweza kuona Imam (aj), lakini waliotenda hivyo hawajitangazi hadharani wala wanadai kuwa wawakilishi sahihi wa Imam.
2- Naye ye yote anayedai kwamba anayo mawasiliano ya moja kwa moja, uonyeshaji wa udhamini maalum, au kwamba watu wote wamfuate yeye — ipasavyo ahesabiwe kuwa anaongoza uongo.
Hoja za Marejeo na Ushahidi
Wale wanaodai mawasiliano ya mara kwa mara au udhamini wa maalum mara nyingi huingia katika makundi yanayotajwa kama “fraudulent claimants” ndani ya historia ya Shi’a.
Hadithi maarufu inayoeleza karibu na mwisho wa Ghaibat nage‘a tawqi‘ ambapo Imam anasema kwamba yeyote atakayedai kuona kabla ya baadhi ya ishara kuu atakuwa kibaya na anapotosha.
Wanazuoni pia huzichanganya hadithi kuhusu vizuizi vya udhamini maalum na hakuna udhamini mwingine baada ya naibu wa mwisho aliyekufa, kama ilivyo sema kwenye maandiko yako.
Your Comment