Shirika la Habari la Ahlul Bayt (as) -ABNA-, tarehe 15 ya mwezi Dhu al-Hijjah ni siku ya kuzaliwa kwa Imamu Hadi (a.s), Imamu wa kumi katika safu ya Maimam watukufu wa Ahlul Bayt (as) na mwana wa Imamu Jawad (a.s). Imamu Hadi (as) alichukua wadhifa wa imamat tangu mwaka 220 Hijria kwa muda wa miaka 34, na zaidi ya muda huo aliutumia huko Samarra akiwa chini ya uangalizi wa waasi wa Abbasi.
Imamu Jawad, Imamu Hadi na Imam wa Wakati (Wilayat al-Asr) wote walichukua wadhifa wa imamat wakiwa wadogo sana. Hii inaonyesha kwamba hekima na maarifa ya Imamu si ya kawaida au ya kujifunza tu, bali ni hekima ya kimungu na asili yao ya kiroho.
Imani nyingi kutoka kwa watu wa maarifa kama Yuhaya bin Harthama na Ibn Sukait zinaonesha kwamba Imamu Hadi alikuwa na maarifa ya kiungu bila ya kufundishwa kihalisi. Hii ni dalili wazi ya kwamba wadhifa wa imamat ni la Mungu. Hali ya taqwa, heshima, ibada endelevu, akili nyingi na uwezo wa hoja hata akiwa mchanga ni sifa kuu za Imamu tangu utotoni.
Imamu Hadi (a.s) aliimarisha misingi ya maarifa ya Shi'a kwa kumfundisha wanafunzi wa maana kama Ali bin Mahziar, Ibn Qulawayh, na Ibn Sukait, waliowawezesha kuweka msingi imara wa elimu ya Shi'a. Hii ilikuwa na mchango mkubwa katika kuhifadhi utambulisho wa kiakili na imani ya Shi'a. Uongozi wake wa kiroho na wa fikra kwa Waislamu Shi'a waliokuwa Samarra, kuimarisha mtandao wa mawasiliano kati ya wafuasi wa Ahlul Bayt, pamoja na kusimama imara dhidi ya shinikizo la wa Abbasi, ni baadhi ya huduma muhimu za Imamu Hadi katika maandalizi ya Shi'a kwa zama za Ghaibat Kubwa.
Mnamo tarehe 22 Agosti, 2004, Kiongozi Mkuu wa Mapinduzi aliwasilisha maelezo kuhusu baadhi ya sifa za maisha ya mwangaza ya Imamu Hadi (a.s). Alieleza kuwa:
"Hatimaye katika mapambano kati ya Imamu Hadi (a.s) na khalifa waliokuwa madarakani wakati wake, mshindi halisi alikuwa Imamu Hadi (a.s). Hii inapaswa kuzingatiwa katika kila mazungumzo yetu.
Wakati wa imamat yake, khalifa sita waliwahi kuingia madarakani na wote walifariki kwa hali mbaya. Mwisho wao alikuwa Mu'tazz ambaye alimsababisha Imamu Hadi (a.s kifo), na yeye mwenyewe alifariki muda mfupi baadaye. Khalifa hawa wengi walifariki kwa unyanyapaa; mmoja aliuawa na mwanawe, mwingine na mjukuu wake, na familia ya Abbasi ikaharibiwa kabisa. Kinyume na Shi'a ambao waliongezeka na kuwa wenye nguvu zaidi katika zama za Imamu Hadi (a.s) na Imamu Askari (a.s).
Imamu Hadi (a.s) aliishi miaka arobaini na mbili, na miaka ishirini kati yao aliishi Samarra. Huko alikuwa na shamba na maisha yake yalikuwa ya kawaida. Samarra ilikuwa kama kambi ya kijeshi iliyojengwa na Mu'tasim ili kuhifadhi askari wake wa Kituruki waliotoka Turkistan, Samarkand, Mongolia, na Asia ya Mashariki. Askari hawa walikuwa wakiingia Uislamu hivi karibuni, hawakuwa na ufahamu wa kina kuhusu viongozi wa Ahlul Bayt na watu wa Imani, na hivyo walizua matatizo kwa wananchi na kuanzisha migogoro na Waarabu wa Baghdad."
Katika mji wa Samarra, kundi kubwa la viongozi wa Waislamu Shi'a walikusanyika wakati wa Imamu Hadi (a.s), na yeye aliweza kuwaongoza. Kupitia kundi hili, ujumbe wa imamat ulienea kote katika dunia ya Kiislamu kupitia barua na njia nyingine. Mitandao hii ya Shi'a ilienea miji kama Qom, Khorasan, Rayy, Madina, Yemen, na maeneo mbalimbali hata mbali, na idadi ya wafuasi wa madhehebu haya iliongezeka kila siku.
Imamu Hadi (a.s) alitekeleza haya yote chini ya tishio la upanga mkali wa khalifa sita waliokuwa madarakani, licha ya upinzani wao mkubwa. Kuna hadithi maarufu kuhusu kifo chake inayobainisha kwamba idadi kubwa ya Waislamu Shi'a walikusanyika Samarra, kiasi kwamba serikali ya khalifa haikuweza kuwatambua, vinginevyo wangeangamizwa wote. Walikuwa na mtandao thabiti usiofikiwa na serikali.
Kila siku ya juhudi za hawa waislamu wafuatao wa Ahlul Bayt ilikuwa na athari kubwa, kama kazi za miaka mingi katika jamii. Kwa kweli, hawa waliweza kuhifadhi dini, kwani wakati huo viongozi wa khalifa walikuwa waovu kama Mu'tawakkil, Mu'tazz, Mu'tasim, na Ma'mun, na wasomi wao walikuwa miongoni mwa waovu wakubwa, kama Yuhaya bin Aktham. Bila juhudi za Imamu na wafuasi wake, dini ingekuwa imetatizwa na kuisha.
Juhudi za Imamu hazikuhifadhi tu madhehebu ya Shi'a, bali pia zilihifadhi Qur'an, Uislamu, na mafundisho yake. Hii ni sifa ya watumishi wa kweli wa Mungu na wali wa haki.
Islamu ingekuwa imeisha au kupotea kama dini kama ilibidi ikiwa haikuwa na watu waliompa nguvu na kuifufua hata baada ya karne nyingi. Bila watu waliotunza mafundisho makuu baada ya Mtume (s.a.w), Uislamu ungeangamizwa kama ilivyotokea kwa Ukristo na Uyahudi ambao sasa mafundisho yao ya msingi hayapo.
Hali ya Qur'an na Hadithi kuendelea kuwa salama, pamoja na sheria na mafundisho ya Kiislamu kuwa hai hata baada ya zaidi ya elfu moja ya miaka, si jambo la kawaida bali ni matokeo ya juhudi kubwa. Juhudi hizi zilijumuisha mateso kama kuumizwa, kuachwa gerezani, na hata kuuliwa, lakini kwa Imamu hawa haya yote hayakuwa jambo kubwa.
Waimamu wetu walipata mateso makubwa, waliuawa na kuhisi dhuluma kwa kipindi cha miaka 250 ya imamat — kutoka kifo cha Mtume Muhammad (s.a.w) hadi kifo cha Imamu Askari (a.s). Hali zao za dhuluma zimesababisha huruma na msukumo wa kiroho kwa watu wengi. Hata hivyo, Waimamu hawa walishinda dhuluma hizo, kwa matukio na kwa muda mrefu.
Your Comment